شعر و موسیقی

مرا چشمیست خون افشان ز دست آن کمان ابرو               جهان بس فتنه خواهد دید از آن چشم و از آن ابرو

غلام چشم آن ترکم که در خواب خوش مستی                نگارین گلشنش روی است و مشکین سایبان ابرو

هلالی شد تنم زین غم که با طغرای ابرویش                  که باشد مه که بنماید ز طاق آسمان ابرو

رقیبان غافل و ما را از آن چشم و جبین هر دم                 هزاران گونه پیغام است و حاجب در میان ابرو

روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست                   که بر طرف سمن زارش همی​گردد چمان ابرو

دگر حور و پری را کس نگوید با چنین حسنی                 که این را این چنین چشم است و آن را آن چنان ابرو

تو کافردل نمی​بندی نقاب زلف و می​ترسم                     که محرابم بگرداند خم آن دلستان ابرو

اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری                        به تیر غمزه صیدش کرد چشم آن کمان ابرو